|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
DİNİ KÖŞE
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
SLAYTLAR
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
BENİM YAZDIKLARIM
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ŞİİRLER
BİR KEZ GÖNÜL YIKTINISA
Bir kez gönül yıktınısa
Bu kıldığın namaz değil
Yetmiş iki millet dahi
Elin yüzün yuğmaz değil
Bir gönül yaptın ise
Er eteğin tuttun ise
Bir kez hayır ettin ise
Binde bir ise az değil
Yol odur ki doğru vara
Göz odur ki Hakkı göre
Er odur alçakta dura
Yüceden bakan göz değil
Erden sana nazar ola
İçin dışın pür nur ola
Beli kurtulmuştan ola
Şol kişi kim gammaz değil
Yunus bu sözleri çatar
Sanki balı yağa katar
Halka matahların satar
Yükü gevherdir tuz değil
Niceleri geldi, neler istediler
Sonunda dünyayı bırakıp gittiler.
Sen hiç gitmeyecek gibisin değilmi?
O gidenlerde senin gibiydiler.
Ö. Hayyam
Nem var , nem yok diye niçin üzgün,
Ömrün ne zaman mutlanacak ? Boş bu düşün!
Sağlıkla bugün aldığımız soluğu,
Yarın geri vermek olağan şeymi, düşün.
Ö. Hayyam
Ben gönlü temiz insan kurban olayım
Gezsin başımın üstünde benim, hoş tutayım
Ham insanı al karşına, söylet azıcık,
Dön, sonra cehennem neimiş, gel sorayım.
Ö. Hayyam
ŞOL CENNETİN IRMAKLARI
Şol Cennetin ırmakları
Akar Allah deyu deyu
Çıkmış İslam bülbülleri
Öter Allah deyu deyu
Salınır Tûba dalları
Kur'an okur hem dilleri
Cennet bağının gülleri
Kokar Allah deyu deyu
Kimi yiyip kimi içer
Hep melekler rahmet saçar
İdris nebi hulle biçer
Diker Allah deyu deyu
Altındandır direkleri
Gümüştendir yaprakları
Uzandıkça budakları
Biter Allah deyu deyu
Aydan arıdır yüzleri
Misk-ü amberdir sözleri
Cennet'te huri kızları
Gezer Allah deyu deyu
Hakka aşık olan kişi
Akar gözlerinin yaşı
Pür nur olur içi dışı
Söyler Allah deyu deyu
Ne dilersen Hak'tan dile
Kılavuzla gir bu yola
Bülbül aşık olmuş güle
Öter Allah deyu deyu
Açıldı gökler kapısı
Rahmetle dolu hepisi
Sekiz Cennet'in kapısı
Açar Allah deyu deyu
Rıdvan-dürür kapı açan
İdris-dürür hulle biçen
Kevser şarabını içen
Kanar Allah deyu deyu
Miskin Yunus var dostuna
Koma bu günü yarına
Yarın Hakk'ın divanına
Varam Allah deyu deyu
YUNUS EMRE
İLİM İLİM BİLMEKTİR
İlim ilim bilmektir
ilim kendin bilmektir
Sen kendini bilmezsen
Ya nice okumaktır
Okumaktan murat ne
Kişi Hak'kı bilmektir
Çün okudun bilmezsin
Ha bir kuru emektir
Okudum bildim deme
Çok taat kıldım deme
Eğer Hak bilmez isen
Abes yere yelmektir
Dört kitabın ma'nisi
Bellidir bir elifte
Sen elifi bilmezsin
Bu nice okumaktır
Yiğirmi dokuz hece
Okursun uçtan uca
Sen elif dersin hoca
Ma'nisi ne demektir
Yunus Emre der hoca
Gerekirse bin var hacca
Hepisinden iyice
Bir gönüle girmektir
YUNUS EMRE
TAŞTIN YİNE DELİ GÖNÜL
Taştın yine deli gönül
Sular olup çağlar mısın
Aktın yine kanlı yaşım
Yollarımı bağlarmısın
Nidem elim ermez yare
Bulunmaz derdime çare
Oldum ilimden avare
Beni burda eğler misin
Yavu kıldım ben yoldaşı
Unutulmaz bağrımın yası
Gözlerimin kanlı yaşı
Irmak olup çağlar mısın
Ben toprak oldum yoluna
Sen aşırı gidersin
Şu karşıma gögüs geren
Taş bağırlı dağlar mısın
Harami gibi yoluma
Arkuri inen karlı dağlar
Ben yarimden ayrı düştüm
Sen yolumu bağlar mısın
Karlı dağların başında
Salkım salkım olan bulut
Saçın çözüp benim gibi
Yaşın yaşın ağlar mısın
Esridi Yunus'un canı
Yoldaşım illerim kanı
Yunus düşte gördü seni
Sayru musun sağlar mısın
YUNUS EMRE
Yeni Şiirler Sayfasına gitmek için tıklayınız.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|