İLK AŞKIMDIN

Yıllar sonra tesadüfen karşılaştılar.Gözde evlenmek üzereydi, Cüneyt evlenmiş birde çocuğu olmuştu.Bayan giyimi üzerine bir mağaza açmıştı.Gözde o gün oraya geldi.Elbiselere bakarken gözgöze geldiler.....
Altı sene aynı sınıfta okumuşlardı.Gözde okul hayatı boyunca hep Cüneyt'e aşıktı.Geceleri onu düşünüyor, gündüzleri onu görüyordu. Gözde'nin bulunduğu her ortamda Cüneyt'te vardı. Ona karşı çok yakın, çok samimi ve sıcaktı ama bu sadece arkadaşça bir yakınlıktı. Cüneyt Gözde'nin çevresindeki tüm kızlarla çıkıyor, hep yanında ve hep başkalarıyla birlikte oluyordu.Gözde'nin yapabileceği birşey yoktu, o başkalarını tercih ediyorsa ,onu bir dost olarak düşünüyorsa, gidip ona birşey söyleyemezdi.Artık duygularını saklamayıda öğrenmişti.İçinde alevler yanarken, görüntüde Cüneyt'in yakın arkadaşıydı.
Okul bittiğinde artık görüşemez olmuşlardı.Cüneyt'i en son iki, üç sene önce görmüş, bu arada nişanlandığını, sonrada ailesinin istediği bir kızla evlendiğini duymuştu.Cüneyt'ten epey zaman sonra Gözde'de nişanlandı.Cüneyt'i kalbine gömmüştü, nişanlısını seviyordu.
O cumartesi yeni açılan bir mağaza dikkatini çekti.İlgisini çeken bir şey olmamasına rağmen tuhaf bir istekle oraya girdi.Cüneyt'i gördüğünde çok şaşırdı...Sarılmalar,biraz muhabbetten sonra, Gözde'ye bir kaç kıyafet beğendiler.Ona ne rengin, ne şeklin yakışacağını Cüneyt tek tek söylüyor ve yine o seçiyordu. Kıyafet konusu bittiğinde Cüneyt, Gözde'ye çay söyledi.Beraber oturdular, geçmişi, okulda yaptıklarını birbirlerine anlatıp gülüyorlardı. Cüneyt Gözde'nin o zamanlar kızacağını düşünüp ondan sakladığı şeyleride itiraf etmeye başlamıştı.Çok neşeliydiler, herşeye gülüyorlardı.Bu ortamda Gözde belki yıllar önce olsa kızacağı şeylere hiç kızmadı.
Konuşma sırasında Cüneyt bir an sustu, Gözde'nin yüzünde bir şey arar gibi baktı.Cüneyt'in yüzündeki ifade o kadar çok duyguyu içinde barındırıyorduki...Zor duyulan bir sesle "Gözde biliyormusun, ben sana aşıktım " dedi...Gözde'nin kalbi bir an yerinden fırlayacak gibi olmuştu...Yıllarca duymayı istediği cümleyi şimdi ondan duymuştu.Dudaklarından "Bende sana..."cümlesi döküldü.Uzun bir sessizlik oldu...Gözleri birbirine kilitlenmişti...Sessizliği yine Cüneyt bozdu.Ona nasıl aşık olduğunu,ilgisini çekmek için neler yaptığını,gecelerce nasıl uykusuz kaldığını,sarhoş olup nasıl adını sayıkladığını,evlerinin önünde nasıl günlerce beklediğini anlattı.Sonra sustu...epey sustu..."Gerçekten sende bana aşıkmıydın" dedi."evet" dedi Gözde,belli belirsiz.Ama artık bunları konuşmanın bir anlamı yoktu.İkisinide bağlayan şeyler vardı...
Gözde şaşırmıştı...mutluydu...kızmıştı...pişmandı...üzgündü...Karmakarışık duyguları aynı anda yaşadı.O bu duyguları yaşarken,adeta Cüneyt'i duymaz olmuştu.Cüneyt Gözde'nin elini tutmak istedi.Gözde elini kaçırdı ama gözlerini kaçıramıyordu. "Sakın beni bir daha bırakma...ne olur... söyle ne yapabiliriz " dedi.Gözde güzel bir rüyadan uyanır gibi, o anda kararını verdi." Köprünün altından çok sular aktı...üzgünüm Cüneyt..." dedi ve koşarak oradan çıktı.
Bir dahada asla oraya gitmedi....

zynp zrrn